Nowe technologie to przede wszystkim nowe możliwości, także w nauczaniu matematyki.
Zeszyt, podręcznik, ćwiczenia, ołówek, długopis, linijka… Ten podstawowy zestaw do nauki matematyki nie zawsze sprzyja wprowadzaniu szczególnie ekscytujących rozwiązań edukacyjnych. Nawet, jeżeli dołożymy do niego cyrkiel, ekierkę i kątomierz 🙂
Możliwości stwarzane przez niezwykle szybki rozwój nowoczesnych technologii są ogromne. Pozwalają nie tylko przenieść rozwiązywane zadania ze zwykłej, zielonej tablicy na tablicę interaktywną i uwolnić się od kredowego pyłu. Oferują o wiele więcej, bo przecież, by osiągnąć ten ostatni cel, wystarczy zaopatrzyć się w tablicę suchościeralną i kolorowe markery.
Na rynku funkcjonuje mnóstwo rewelacyjnych aplikacji, które sprzyjają uatrakcyjnianiu lekcji matematyki i umożliwiają pełniejsze zrozumienie przekazywanych treści. Szeroka dostępność tabletów, smartphonów, iPadów czy iPhonów także przemawia na korzyść wprowadzania niestandardowych metod nauczania, które za 10-15 lat staną się standardem. Wieszczymy, że stanie sią tak również w szkołach masowych, jeżeli nie w ramach wyposażenia placówki w sprzęt, to dzięki trendowi BOYD – Bring Your Own Device, czyli „Przynieś własne urządzenie” (do szkoły).
Istniejące już rozwiązania to szerokie pole do działania dla kreatywnych nauczycieli. Zastosowanie Geogebry do nauki planimetrii czy programu Poly do wnioskowania o właściwościach brył platońskich i archimedesowych to tylko przykłady. Wykorzystanie technologii tzw. „Rozszerzonej Rzeczywistości” (ang. Augumented Reality) na lekcji stereometrii mogłoby przynieść uczniom niezwykłe korzyści. Geometria przestrzenna na ogół nie spotyka się z ciepłym przyjęciem podczas lekcji. Obliczanie długości przekątnej w graniastosłupie sześciokątnym prawidłowym bywa wyzwaniem, bo wymaga wyćwiczonej wyobraźni przestrzennej. Nowe technologii mogłyby przybyć z odsieczą.
Ważnym aspektem dla powodzenia tej odsieczy jest zmieniające się podejście do kwestii myślenia o matematyce. Coraz więcej osób dostrzega jej przydatność poza szkolną ławką, zwłaszcza w dobie rozwoju dziedzin informatycznych. Myślenie matematyczne to myślenie logiczne, kreatywne, wyobraźnia przestrzenna, zdolność planowania, analizowania i syntetyzowania informacji. Propozycje dotyczące wprowadzania nauki programowania do edukacji wczesnoszkolnej wynikają z uznania faktu, że zajęcia te doskonale kształtują logiczne myślenie i kreatywność, a równocześnie, dokładnie jak matematyka, wymagają zastosowania prostych algorytmów. Wszystkie te założenia spełnia najpopularniejszy chyba języka programowania dla dzieci – Scratch, przypominający z pozoru układanie kolorowych puzzli.
Polski matematyk, Roman Sikorski, powiedział, że w matematyce raz udowodnione twierdzenie na zawsze zachowuje swoją prawdziwość. Prawdy matematyczne to stałe punkty odniesienia, jednak metody nauczania matematyki mogą się zmieniać i zmieniać się muszą. Nowoczesne technologie to narzędzia, które pomagają w procesie uczenia. Dla kolejnych pokoleń uczniów są one czymś absolutnie naturalnym, a ich obecność w procesie edukacyjnym powinna być czymś nie tyle oczekiwanym, ile oczywistym.